Naprawimy to!

Czy warto patrzeć na Ciebie z daleka...? Warto czekać i tęsknić..? Warto być upartym jak osioł i walczyć ? Warto ?? Tak, warto...Warto, bo czuję że nagroda jaka mnie za to spotka...będzie czymś najpiękniejszym na świecie...Jest dobrze...bo dogadujemy się, rozmawiamy tak jak kiedyś...tak jak na początku kiedy się poznawaliśmy...te niewinne słowa, spojrzenia, przytulenia...to tak jakbyśmy zaczynali wszystko od nowa...całą nasza znajomość...od początku...to jest fajne...naprawdę czuję się przy Tobie o milion stopni bardziej gorąca (tak wiem jak to brzmi :D) ale tak jest...ogrzewasz mnie każdym swoim słowem...mimo to że nie jesteśmy razem...
Możemy to odbudować...i odbudujemy, już to robimy...małe kroczki są najlepsze żeby dojść jak najdalej...wierzę że tak będzie...Chciałabym żebyś przeczytał chociaż jeden mój post...w końcu to wszystko tutaj prawie...jest kierowane do Ciebie...może czytasz...może nie...może myślisz trochę o mnie...może trochę tęsknisz...może trochę mi Ciebie brakuje...może to nasze rozstanie było zbyt pochopnie podjętą decyzją...

Są takie osoby, o których wiesz, po prostu masz przeczucie, że zostaną z Tobą na zawsze. Czasem znikają na jakiś czas, ale więź pozostaje i wraca się do siebie, jakby nigdy nic się nie zdarzyło, jakby czas stanął w miejscu. Zaczynasz rozmawiać i czujesz, jakbyście się widzieli wczoraj....

Ja wiem jedno... naprawimy to...:)

Chcę do Ciebie.
Nic więcej.
Chcę usiąść i słuchać, być blisko.
Chcę do Ciebie.
Nic więcej.
To dużo i mało, i wszystko...

P.S. Zachęcam do oddawania głosów w ankiecie!! Zostawcie po sobie jakiś ślad chociaż ;)
Tatka, dziękuję za podsunięcie obrazka do dzisiejszego postu ;):*
Pozdrawiam wszystkich ;)

                                                  Wezmę Cię za rękę i razem naprawimy to...