Po raz kolejny to napiszę...miałam nie tęsknić, nie myśleć o Tobie, nie płakać, nie kochać...ale wszystko przypomina mi Ciebie. Dlaczego jest zawsze tak gdy już myślisz że zapomniałeś, że wszystko się powoli stabilizuje to nagle bum...i wszystko wraca. Wystarczy jedna piosenka, jeden przedmiot, jedno słowo...ostatnio było to samo...siedząc i czekając na rozpoczęcie pracy, koleżanka przeglądała fb...natknęła się tam na jakiś artykuł o wypadku, który mi pokazała i zobaczyłam tam Twoją miejscowość....Większość faktów o tym wypadku zgadzało mi się...i kojarzyło z Tobą...wyobrażasz sobie tą panikę w moich oczach ? To było okropne uczucie...w tym przypadku na szczęście myliłam się...widzisz...ja się dalej martwię o Ciebie i zastanawiam co robisz, jak u Ciebie, czy jesteś szczęśliwy...choć pewnie jesteś, to i tak...wszystko przypomina mi Ciebie, leżę na łóżku, rozglądam się wokół - widzę Ciebie, nawet moje odbicie w lustrze mi Ciebie przypomina...widzę tam dziewczynę, która była częścią Twoich dni, którą przytulałeś, całowałeś....tą która doprowadziła Cię do szaleństwa, która nie raz wyprowadzała z równowagi, z której się śmiałeś, której zawsze pomagałeś. Dziś to wszystko staje się wspomnieniem...niestety tylko wspomnieniem, któremu towarzyszy uśmiech zalewany łzami i tęsknotą...
"Wena nie zmienia hierarchii żyć,
chociaż myślisz że to szczyt
głowę wciąż podnoszę wzwyż
patrz...."
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz