;(

                     

          I co ja mam powiedzieć ? Znowu tu się otworzę bo przed nikim innym nie mogę...Udaję że jest ok, udaję że jestem szczęśliwa. Udaję że jestem twarda. A nie jestem...Znowu coś we mnie pęka...
Znowu coś..zawsze coś...dlaczego ? Gdyby nie ta cholerna gra...nie byłoby we mnie tyle emocji tyle smutku, rozczarowania, tego pojebanego uczucia które ciągle noszę w tym sercu. Żyłabym spokojnie, normalne, może miałabym już wszystko o czym marzę...a tak? Nic nie mam...oprócz tej cholernej nadziei i paru miłych chwil, chwil które kiedyś się skończą...i zostanę sama z niczym. 
I wiesz co ? Ja nie chcę być z Tobą w tym chorym świecie...w tej jebanej grze...ja chcę Cię poznać...
Normalnie poznać...tak jak się ludzi poznaje. Chcę Cię widzieć, czuć, wiedzieć o Tobie wszystko. Nie chcę żebyś był tylko moim chorym wyobrażeniem, rozumiesz? Nie chcę...chcę wiedzieć kim jesteś...


                      Znowu jesteś tak daleko, choć pozornie jesteś blisko.
Mój umysł jest za mały, żeby ogarnąć to wszystko. Zebrać znów do kupy układanki elementy. Nawet jak siedzisz obok, nasze serca dzielą kilometry...